Κατηγορίες Άρθρων / ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ

Mολδαβία ΝΟΜΟΣ 3357/23.06.05
από : Anaconda S.A 12.12.2005, Τροποποϊήθηκε ..

Στείλτε το Εκτύπωση

Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας της Μολδαβίας για την αποφυγή της διπλής φορολογίας αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος και περιουσίας. (ΦΕΚ Α΄ 153/23.06.2005)

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

Aρθρο πρώτο

Κυρώνεται και έχει την ισχύ, που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος,
η Συμφωνία, υπό μορφή ανταλλαγής επιστολών, μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας
και της Δημοκρατίας της Μολδαβίας για την αποφυγή της διπλής φορολογίας
αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος και περιουσίας, που υπογράφηκε στο
Κισινάου στις 29 Μαρτίου 2004, της οποίας το κείμενο σε πρωτότυπο στην
ελληνική και αγγλική γλώσσα έχει ως εξής:

ΣΥΜΒΑΣΗ

Μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Μολδαβίας για την
αποφυγή της διπλής φορολογίας αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος και
περιουσίας.

Η Ελληνική Δημοκρατία

και

Η Δημοκρατία της Μολδαβίας

επιθυμώντας να συνάψουν Σύμβαση για την αποφυγή της διπλής φορολογίας
αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος και περιουσίας,

Συμφώνησαν ως ακολούθως:



ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ

ΑρΘρο 1

ΠΡΟΣΩΠΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Η ΣΥΜΒΑΣΗ

Η παρούσα Σύμβαση εφαρμόζεται επί προσώπων που είναι κάτοικοι του ενός ή και
των δύο Συμβαλλομένων Κρατών.



Αρθρο 2

ΚΑΛΥΠΤΟΜΕΝΟΙ ΦΟΡΟΙ

1. Η παρούσα Σύμβαση εφαρμόζεται στους φόρους εισοδήματος και περιουσίας που
επιβάλλονται για λογαριασμό ενός Συμβαλλόμενου Κράτους ή των πολιτικών
υποδιαιρέσεων ή των τοπικών αρχών αυτού, ανεξάρτητα από τον τρόπο που
επιβάλλονται.

2. Φόροι εισοδήματος και περιουσίας θεωρούνται όλοι οι φόροι που
επιβάλλονται στο συνολικό εισόδημα, στη συνολική περιουσία, ή σε στοιχεία του
εισοδήματος ή της περιουσίας, συμπεριλαμβανομένων των φόρων που επιβάλλονται
στην ωφέλεια που προκύπτει από την εκποίηση κινητής ή ακίνητης περιουσίας
καθώς και των φόρων επί της υπεραξίας που προκύπτει από την ανατίμηση της
περιουσίας.

3. Οι υφιστάμενοι φόροι στους οποίους εφαρμόζεται η παρούσα Σύμβαση
ειδικότερα είναι:

α) Όσον αφορά την Ελληνική Δημοκρατία:

i) ο φόρος εισοδήματος των φυσικών και νομικών προσώπων

ii)ο φόρος περιουσίας των φυσικών και νομικών προσώπων (εφεξής αναφερόμενος
ως "Ελληνικός φόρος"),

β) Όσον αφορά τη Δημοκρατία της Μολδαβίας:

i) ο φόρος εισοδήματος

ii) ο φόρος περιουσίας (εφεξής αναφερόμενος ως "Μολδαβικός φόρος").

4. Η Σύμβαση εφαρμόζεται επίσης σε οποιουσδήποτε ταυτόσημους ή ουσιωδώς
παρόμοιους φόρους που επιβάλλονται μετά την ημερομηνία υπογραφής της Σύμβασης
επί πλέον, ή σε αντικατάσταση, των υφιστάμενων φόρων. Οι αρμόδιες αρχές των
Συμβαλλομένων Κρατών Θα γνωστοποιούν η μια στην άλλη οποιεσδήποτε ουσιαστικές
αλλαγές έχουν επέλθει στις αντίστοιχες φορολογικές νομοθεσίες τους.



ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΟΡΙΣΜΟΙ

Αρθρο 3

ΓΕΝΙΚΟΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

1. Για τους σκοπούς αυτής της Σύμβασης, εκτός αν το κείμενο απαιτεί
διαφορετικά:

α) οι όροι "ένα Συμβαλλόμενο Κράτος" και το "άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος"
υποδηλώνουν την Ελληνική Δημοκρατία ή την Δημοκρατία της Μολδαβίας όπως το
κείμενο απαιτεί,

β) ο όρος "Ελληνική Δημοκρατία" περιλαμβάνει τα εδάφη της Ελληνικής
Δημοκρατίας και το τμήμα της θάλασσας, της υφαλοκρηπίδας και του υπεδάφους
της κάτω από τη Μεσόγειο Θάλασσα, επί των οποίων η Ελληνική Δημοκρατία έχει
κυριαρχικά δικαιώματα, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, προς το σκοπό
εξερεύνησης, εξόρυξης ή εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων αυτών των περιοχών,

γ) ο όρος "Μολδαβία" σημαίνει τη Δημοκρατία της Μολδαβίας και όταν
χρησιμοποιείται με την γεωγραφική έννοια, σημαίνει την εντός των συνόρων της
επικράτεια αποτελούμενη από το έδαφος, υπέδαφος, ύδατα και εναέριο χώρο πάνω
από το έδαφος και τα ύδατα, επί των οποίων η Δημοκρατία της Μολδαβίας ασκεί
την απόλυτη και αποκλειστική κυριαρχία και δικαιοδοσία, σύμφωνα με το
εσωτερικό της δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο,

δ) ο όρος "πρόσωπο" περιλαμβάνει ένα φυσικό πρόσωπο, μια εταιρεία, ένα
νομικό πρόσωπο ή οποιαδήποτε άλλη ένωση προσώπων,

ε) ο όρος "εταιρεία" σημαίνει οποιαδήποτε εταιρική μορφή κεφαλαιουχικού
χαρακτήρα, ή οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο που έχει την ίδια φορολογική
μεταχείριση με μια εταιρεία κεφαλαιουχικού χαρακτήρα,

ζ) οι όροι "επιχείρηση ενός Συμβαλλόμενου Κράτους" και "επιχείρηση του άλλου
Συμβαλλόμενου Κράτους" υποδηλώνουν αντίστοιχα μια επιχείρηση που ασκείται από
κάτοικο του ενός Συμβαλλόμενου Κράτους και μια επιχείρηση που ασκείται από
κάτοικο του άλλου Συμβαλλόμενου Κράτους,

η) ο όρος "υπήκοος" υποδηλώνει:

(α) οποιοδήποτε φυσικό πρόσωπο που έχει την υπηκοότητα ενός Συμβαλλόμενου
Κράτους,

(β) οιοδήποτε νομικό πρόσωπο, προσωπική εταιρεία ή ένωση που αποκτά το
νομικό καθεστώς του από τους νόμους που ισχύουν σε ένα Συμβαλλόμενο Κράτος,

θ) ο όρος "διεθνείς μεταφορές" υποδηλώνει οιαδήποτε μεταφορά με αεροσκάφος
το οποίο εκμεταλλεύεται επιχείρηση που έχει την έδρα της πραγματικής της
διεύθυνσης σ' ένα Συμβαλλόμενο Κράτος ή με πλοίο που έχει τον τόπο νηολόγησης
του σε ένα Συμβαλλόμενο Κράτος ή είναι εφοδιασμένο από το εν λόγω Κράτος με
ναυτιλιακά έγγραφα, εκτός αν το πλοίο ή το αεροσκάφος εκτελεί δρομολόγια
αποκλειστικά μεταξύ τοποθεσιών μέσα στο άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος,

ι) ο όρος "αρμόδια αρχή" υποδηλώνει:

i) στην Ελληνική Δημοκρατία, τον Υπουργό Οικονομίας & Οικονομικών ή τον
εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο του,

ii) στη Δημοκρατία της Μολδαβίας τον Υπουργό Οικονομικών ή τον
εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο του.

Όσον αφορά την εφαρμογή της Σύμβασης σε οποιαδήποτε περίοδο από ένα
Συμβαλλόμενο Κράτος, οποιοσδήποτε όρος ο οποίος δεν προσδιορίζεται σ' αυτή,
θα έχει, εκτός αν το κείμενο απαιτεί διαφορετικά, την έννοια που έχει κατά τη
στιγμή της εφαρμογής σύμφωνα με τους νόμους αυτού του Κράτους όσον αφορά τους
φόρους στους οποίους εφαρμόζεται η Σύμβαση, οποιαδήποτε έννοιας σύμφωνα με
τους εφαρμοζόμενους φορολογικούς νόμους αυτού του Κράτους υπερισχύουσας
εκείνης της έννοιας που δίδεται σ' αυτό τον όρο σύμφωνα με άλλους νόμους του
Κράτους αυτού.



Αρθρο 4

ΚΑΤΟΙΚΟΣ

1. Για τους σκοπούς αυτής της Σύμβασης, ο όρος "κάτοικος τους ενός
Συμβαλλόμενου Κράτους" υποδηλώνει οιοδήποτε πρόσωπο το οποίο, σύμφωνα με τους
νόμους αυτού του Κράτους, υπόκειται σε φορολογία σ' αυτό λόγω της κατοικίας
του, τόπου διαμονής του, τόπου διοίκηση των δραστηριοτήτων του ή άλλου
κριτηρίου παρόμοιας φύσης, και περιλαμβάνει επίσης αυτό το Κράτος, πολιτική
υποδιαίρεση ή οποιαδήποτε τοπική Αρχή του. Αυτός ο όρος όμως, δεν
περιλαμβάνει οποιοδήποτε πρόσωπο που υπόκεινται σε φορολογία στο Κράτος αυτό
όσον αφορά εισόδημα από πηγές αυτού του Κράτους, ή περιουσία που βρίσκεται σ'
αυτό το Κράτος.

2. Αν σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 ένα φυσικό πρόσωπο είναι
κάτοικος και των δύο Συμβαλλόμενων Κρατών, τότε η ιδιότητα του καθορίζεται ως
εξής:

α) θεωρείται ότι είναι κάτοικος μόνο του Κράτους στο οποίο έχει μόνιμη
οικογενειακή εστία, αν έχει μόνιμη οικογενειακή εστία και στα δύο Κράτη,
θεωρείται ότι είναι κάτοικος του Κράτους με το οποίο διατηρεί στενότερους
προσωπικούς και οικονομικούς δεσμούς (κέντρο ζωτικών συμφερόντων),

β) αν το Κράτος στο οποίο έχει το κέντρο των ζωτικών συμφερόντων του δεν
μπορεί να προσδιορισθεί, ή αν δεν έχει μόνιμη οικογενειακή εστία σε κανένα
από τα δύο Κράτη, θεωρείται κάτοικος μόνο του Κράτους στο οποίο έχει την
συνήθη διαμονή του,

γ) αν έχει συνήθη διαμονή και στα δύο Κράτη, ή σε κανένα από αυτά θεωρείται
κάτοικος του Κράτους του οποίου είναι υπήκοος,

δ) αν είναι υπήκοος και των δύο Κρατών, ή κανενός από τα δύο, οι αρμόδιες
αρχές των Συμβαλλομένων Κρατούν διευθετούν το ζήτημα με αμοιβαία συμφωνία.

3. Αν, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 ένα πρόσωπο εκτός από
φυσικό πρόσωπο είναι κάτοικος και των δύο Συμβαλλομένων Κρατών, τότε το
πρόσωπο

αυτό θεωρείται κάτοικος του Συμβαλλόμενου Κράτους στο οποίο βρίσκεται η έδρα
της πραγματικής διοίκησης του.



Αρθρο 5

ΜΟΝΙΜΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

1. Για τους σκοπούς αυτής της Σύμβασης, ο όρος "μόνιμη εγκατάσταση"
υποδηλώνει ένα καθορισμένο τόπο επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στο άλλο
Συμβαλλόμενο Κράτος μέσω του οποίου οι εργασίες μιας επιχείρησης διεξάγονται
εν άλω ή εν μέρει.

2. Ο όρος "μόνιμη εγκατάσταση" περιλαμβάνει ειδικότερα:

α) έδρα διοίκησης,

β) υποκατάστημα,

γ) γραφείο,

δ) εργοστάσιο,

ε) εργαστήριο,

ζ) ορυχείο, πηγή πετρελαίου ή αερίου, λατομείο ή οποιοδήποτε άλλο τόπο
εξόρυξης φυσικών πόρων, και στ) την εκμετάλλευση αγροκτημάτων, φυτείας, κήπου
ή αμπελώνα.

3. Ένα εργοτάξιο ή ένα έργο κατασκευής, συναρμολόγησης ή εγκατάστασης ή
δραστηριότητες επίβλεψης που σχετίζονται με αυτά, συνιστούν μόνιμη
εγκατάσταση μόνο εάν ένα τέτοιο έργο, σχέδιο ή δραστηριότητες συνεχίζονται
για περίοδο μεγαλύτερη των εννέα μηνών.

4. Ανεξάρτητα από τις προηγούμενες διατάξεις αυτού του Αρθρου ο όρος "μόνιμη
εγκατάσταση" θεωρείται ότι δεν περιλαμβάνει:

α) τη χρήση διευκολύνσεων αποκλειστικά με σκοπό την αποθήκευση ή έκθεση ή
παράδοση αγαθών ή εμπορευμάτων που ανήκουν στην επιχείρηση,

β) τη διατήρηση αποθέματος αγαθών ή εμπορευμάτων που ανήκουν στην επιχείρηση
αποκλειστικά με σκοπό την αποθήκευση ή έκθεση ή παράδοση,

γ) τη διατήρηση αποθέματος αγαθών ή εμπορευμάτων που ανήκουν στην επιχείρηση
αποκλειστικά με σκοπό την επεξεργασία από άλλη επιχείρηση,

δ) τη διατήρηση καθορισμένου τόπου επιχειρηματικών δραστηριοτήτων
αποκλειστικά με σκοπό την αγορά αγαθών ή εμπορευμάτων, ή για τη συλλογή
πληροφοριών, για την επιχείρηση,

ε) τη διατήρηση καθορισμένου τόπου επιχειρηματικών δραστηριοτήτων
αποκλειστικά με σκοτζό την άσκηση οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας
βοηθητικού ή προπαρασκευαστικού χαρακτήρα για την επιχείρηση,

ζ) τη διατήρηση καθορισμένου τόπου επιχειρηματικών δραστηριοτήτων,
αποκλειστικά με σκοπό την άσκηση ενός συνδυασμού δραστηριοτήτων από τις
αναφερόμενες στις υποπαραγράφους α) έως ε), εφόσον η συνολική δραστηριότητα
του εν λόγω καθορισμένου τόπου που προκύπτει από αυτόν τον συνδυασμό είναι
βοηθητικού ή προπαρασκευαστικού χαρακτήρα.

5. Ανεξάρτητα από τις διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 όταν ένα πρόσωπο
εκτός από ανεξάρτητο πράκτορα για τον οποίο έχει εφαρμογή η παράγραφος
6ενεργεί για λογαριασμό μιας επιχείρησης και έχει, εξουσιοδότηση βάσει της
οποίας ενεργεί συστηματικά, στο άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος για να συνάπτει
συμβόλαια στο όνομα της εν λόγω επιχείρησης, αυτή η επιχείρηση θεωρείται ότι
έχει μόνιμη εγκατάσταση σ' αυτό το άλλο Κράτος όσον αφορά οποιεσδήποτε
δραστηριότητες αναλαμβάνει το εν λόγω πρόσωπο για την επιχείρηση, εκτός αν οι
δραστηριότητες αυτού του προσώπου περιορίζονται σ' εκείνες που αναφέρονται
στην παράγραφο 4, οι οποίες και αν ακόμη ασκούνται μέσω καθορισμένου τόπον
επιχειρηματικών δραστηριοτήτων δεν καθιστούν αυτόν τον καθορισμένο τόπο
μόνιμη εγκατάσταση σύμφωνα με τις διατάξεις αυτής της παραγράφου.

6. Μια επιχείρηση δεν θεωρείται ότι έχει μόνιμη εγκατάσταση σ' ένα
Συμβαλλόμενο Κράτος απλά και μόνο επειδή διεξάγει εργασίες σ' αυτό το Κράτος
μέσω μεσίτη, γενικού αντιπροσώπου επί προμήθεια ή άλλου ανεξάρτητου πράκτορα,
εφόσον τα εν λόγω πρόσωπα ενεργούν μέσα στα συνήθη πλαίσια της δραστηριότητας
τους.

7. Το γεγονός ότι μια επιχείρηση που είναι κάτοικος ενός Συμβαλλόμενου
Κράτους ελέγχει ή ελέγχεται από εταιρεία που είναι κάτοικος του άλλου
Συμβαλλόμενου Κράτους, ή η οποία διεξάγει εργασίες σ' αυτό το άλλο Κράτος
(είτε μέσω μόνιμης εγκατάστασης είτε με άλλο τρόπο), δεν καθιστά την καθεμία
από τις εταιρείες μόνιμη εγκατάσταση της άλλης.



ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ

ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ

Αρθρο 6

ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΑΠΌ ΑΚΙΝΗΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ

1. Εισόδημα που αποκτάται από κάτοικο ενός Συμβαλλόμενου Κράτους από ακίνητη
περιουσία (συμπεριλαμβανομένου του εισοδήματος από γεωργία ή δασοκομία) που
βρίσκεται στο άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος, μπορεί να φορολογείται σ' αυτό το
άλλο Κράτος.

2. Ο όρος "ακίνητη περιουσία" θα έχει την έννοια που ορίζεται από τη
νομοθεσία του Συμβαλλόμενου Κράτους στο οποίο βρίσκεται η εν λόγω περιουσία.
Ο όρος περιλαμβάνει σε κάθε περίπτωση περιουσία παρεπόμενη της ακίνητης
περιουσίας, τα ζώα και τον εξοπλισμό που χρησιμοποιούνται στην γεωργία και
δασοκομία, δικαιώματα στα οποία εφαρμόζονται οι διατάξεις του γενικού δικαίου
για την έγγειο ιδιοκτησία, επικαρπία ακίνητης περιουσίας, δικαιώματα τα οποία
παρέχουν προσόδους μεταβλητές ή σταθερές ως αντάλλαγμα για την εκμετάλλευση,
ή δικαιώματα εκμετάλλευσης, μεταλλευτικών κοιτασμάτων, πηγών και άλλων
φυσικών πόρων. Πλοία, πλοιάρια και αεροσκάφη δεν θεωρούνται ως ακίνητη
περιουσία.

3. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 εφαρμόζονται σε εισόδημα που προέρχεται από
την άμεση χρήση εκμίσθωση ή οποιασδήποτε άλλης μορφής χρήση ακίνητης
περιουσίας.

4. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 3 έχουν επίσης εφαρμογή στο εισόδημα
από ακίνητη περιουσία μιας επιχείρησης και στο εισόδημα από ακίνητη περιουσία
που χρησιμοποιείται για την παροχή ανεξάρτητων προσωπικών υπηρεσιών.



Αρθρο 7

ΚΕΡΔΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

1. Τα κέρδη (εισόδημα) μιας επιχείρησης ενός Συμβαλλόμενου Κράτους
φορολογούνται μόνο σ' αυτό το Κράτος εκτός αν η επιχείρηση διεξάγει εργασίες
στο άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος μέσω μιας μόνιμης εγκατάστασης που βρίσκεται σ'
αυτό. Αν η επιχείρηση διεξάγει εργασίες ως ανωτέρω, τότε τα κέρδη της
επιχείρησης μπορούν να φορολογούνται στο άλλο Κράτος αλλά μόνο ως προς το
τμήμα αυτών που αποδίδεται στην μόνιμη εγκατάσταση.

2. Υπό την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 3, αν μια επιχείρηση ενός
Συμβαλλόμενου Κράτους διεξάγει εργασίες στο άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος μέσω
μιας μόνιμης εγκατάστασης που βρίσκεται σ' αυτό, τότε στο κάθε ένα
Συμβαλλόμενο Κράτος αποδίδονται στη μόνιμη αυτή εγκατάσταση τα κέρδη τα οποία
υπολογίζεται ότι θα πραγματοποιούσε αν ήταν μια διαφορετική και ανεξάρτητη
επιχείρηση που ασχολείται με τις ίδιες ή παρόμοιες δραστηριότητες κάτω από
τις ίδιες ή παρόμοιες συνθήκες και συναλλάσσεται εντελώς ανεξάρτητα με την
επιχείρηση της οποίας αποτελεί μόνιμη εγκατάσταση.

3. Κατά τον προσδιορισμό των κερδών μιας μόνιμης εγκατάστασης,
αναγνωρίζονται προς έκπτωση δαπάνες που πραγματοποιούνται για τους σκοπούς
της μόνιμης εγκατάστασης, περιλαμβανομένων των πραγματοποιούμενων για τους
σκοπούς της μόνιμης εγκατάστασης διαχειριστικών και γενικών διοικητικών
εξόδων, είτε στο Κράτος που βρίσκεται η μόνιμη εγκατάσταση είτε αλλού.
Ωστόσο, καμιά έκπτωση δεν θα επιτρέπεται όσον αφορά τα ποσά, εάν υπάρχουν, τα
καταβαλλόμενα (εκτός από τις αποδόσεις των πραγματικών δαπανών) από τη μόνιμη
εγκατάσταση προς το κεντρικό κατάστημα της επιχείρησης ή σε άλλα γραφεία της,
υπό μορφή δικαιωμάτων, αμοιβών ή άλλων παρόμοιων καταβολών σε αντάλλαγμα για
τη χρήση ευρεσιτεχνίας, τεχνογνωσίας ή άλλων δικαιωμάτων, ή υπό μορφή
προμήθειας, για την παροχή ειδικών υπηρεσιών ή για διαχείριση, ή, εκτός των
περιπτώσεων των τραπεζικών επιχειρήσεων, υπό μορφή τόκων που προκύπτουν από
δανεισμό χρημάτων στην μόνιμη εγκατάσταση. Επίσης, δεν θα λαμβάνεται υπ' όψιν
κατά τον προσδιορισμό των κερδών μιας μόνιμης εγκατάστασης, τα ποσό. που
χρεώνονται (εκτός από τις αποδόσεις των πραγματικών δαπανών) από τη μόνιμη
εγκατάσταση στα κεντρικά γραφεία της επιχείρησης ή σε άλλα τμήματα της
επιχείρησης, ως δικαιώματα, αμοιβές ή άλλες παρόμοιες ανταποδοτικές πληρωμές
για την άδεια χρήσης ευρεσιτεχνιών, τεχνογνωσίας ή άλλων δικαιωμάτων ή με τη
μορφή προμήθειας ή άλλες χρεώσεις για συγκεκριμένες υπηρεσίες που έλαβαν χώρα
ή για διαχείριση, ή, εκτός από την περίπτωση τραπεζικών επιχειρήσεων, υπό τη
μορφή τόκων από δανεισμό χρημάτων στα κεντρικά γραφεία της επιχείρησης ή σε
οποιοδήποτε άλλο τμήμα της επιχείρησης.

4. Κανένα κέρδος δεν θεωρείται ότι ανήκει στη μόνιμη εγκατάσταση λόγω απλής
αγοράς αγαθών και εμπορευμάτων από την μόνιμη εγκατάσταση για λογαριασμό της
επιχείρησης.

5. Σε περίπτωση, που στα κέρδη περιλαμβάνονται στοιχεία εισοδήματος που
αντιμετωπίζονται χωριστά σε άλλα Aρθρα αυτής της Σύμβασης, τότε οι διατάξεις
αυτών των Aρθρων δεν επηρεάζονται από τις διατάξεις του παρόντος Aρθρου.



Αρθρο 8

ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ

1. Κέρδη (εισόδημα) προερχόμενα από την εκμετάλλευση πλοίων σε διεθνείς
μεταφορές φορολογούνται μόνο στο Συμβαλλόμενο Κράτος στο οποίο είναι
νηολογημένα τα πλοία ή από το οποίο έχουν εφοδιασθεί με ναυτιλιακά έγγραφα.

2. Κέρδη προερχόμενα από την εκμετάλλευση αεροσκάφους σε διεθνείς μεταφορές
φορολογούνται μόνο στο Συμβαλλόμενο Κράτος στο οποίο βρίσκεται η έδρα της
πραγματικής διοίκησης της επιχείρησης.

3. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 έχουν επίσης εφαρμογή στα κέρδη που
πραγματοποιούνται από συμμετοχή σε "POOL" σε κοινοπρακτικής μορφής
εκμετάλλευση ή σε πρακτορείο που λειτουργεί σε διεθνές επίπεδο.



Αρθρο 9

ΣΥΝΔΕΟΜΕΝΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

1. Αν

α) επιχείρηση ενός Συμβαλλόμενου Κράτους συμμετέχει άμεσα ή έμμεσα στη
διοίκηση, τον έλεγχο ή το κεφάλαιο μιας επιχείρησης του άλλου Συμβαλλόμενου
Κράτους, ή

β) τα ίδια πρόσωπα συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα στη διοίκηση τον έλεγχο ή το
κεφάλαιο μιας επιχείρησης του ενός Συμβαλλόμενου Κράτους και μιας επιχείρησης
άλλου Συμβαλλόμενου Κράτους, και σε κάθε μια από τις περιπτώσεις αυτές
επικρατούν ή επιβάλλονται μεταξύ των δύο επιχειρήσεων στις εμπορικές ή
οικονομικές σχέσεις τους όροι οι οποίοι διαφέρουν από εκείνους που θα
επικρατούσαν μεταξύ ανεξάρτητων επιχειρήσεων, τότε οποιαδήποτε κέρδη τα οποία
θα είχαν πραγματοποιηθεί από μια από τις επιχειρήσεις, αλλά, λόγω αυτών των
όρων, δεν έχουν πραγματοποιηθεί, μπορούν να συμπεριλαμβάνονται στα κέρδη
αυτής της επιχείρησης και να φορολογούνται ανάλογα.

2. Αν ένα Συμβαλλόμενο Κράτος περιλαμβάνει στα κέρδη μιας επιχείρησης αυτού
του Κράτους και φορολογεί ανάλογα κέρδη για τα οποία μια επιχείρηση του άλλου
Συμβαλλόμενου Κράτους έχει φορολογηθεί σ' αυτό το άλλο Κράτος και τα
περιληφθέντα κατ' αυτόν τον τρόπο κέρδη είναι κέρδη τα οποία θα είχαν
πραγματοποιηθεί από την επιχείρηση του πρώτου μνημονευθέντος Κράτους αν οι
όροι που επικρατούν μεταξύ των δύο επιχειρήσεων ήταν οι ίδιοι με εκείνους που
θα επικρατούσαν μεταξύ ανεξάρτητων επιχειρήσεων, τότε αυτό το άλλο Κράτος
προσαρμόζει ανάλογα το ποσό του φόρου που έχει επιβληθεί μέσα σ' αυτό το
Κράτος επί εκείνων των κερδών. Κατά τον καθορισμό μιας τέτοιας προσαρμογής,
πρέπει να ληφθούν υπόψη και οι λοιπές διατάξεις αυτής της Σύμβασης και οι
αρμόδιες αρχές των Συμβαλλομένων Κρατών συμβουλεύονται η μια την άλλη αν
κριθεί απαραίτητο.



Αρθρο 10

ΜΕΡΙΣΜΑΤΑ

1. Μερίσματα που καταβάλλονται από εταιρεία που είναι κάτοικος ενός
Συμβαλλόμενου Κράτους σε κάτοικο του άλλου Συμβαλλόμενου Κράτους μπορούν να
φορολογηθούν σ' αυτό το άλλο Κράτος.

2. Τέτοια μερίσματα μπορούν όμως, επίσης να φορολογούνται στο Συμβαλλόμενο
Κράτος του οποίου η εταιρεία που καταβάλλει τα μερίσματα είναι κάτοικος και
σύμφωνα με τους νόμους αυτού του Κράτους, αλλά αν ο εισπράττων είναι ο
δικαιούχος των μερισμάτων ο φόρος που επιβάλλεται κατ' αυτόν τον τρόπο δεν
υπερβαίνει:

α) 5% του ακαθάριστου ποσού των μερισμάτων εάν ο δικαιούχος είναι επιχείρηση
(άλλη εκτός από συνεταιρισμό), ο οποίος να κατέχει απευθείας τουλάχιστον 25%
του κεφαλαίου της εταιρίας που πληρώνει τα μερίσματα.

β) 15% του ακαθάριστου ποσού των μερισμάτων σε όλες τις άλλες περιπτώσεις.

Οι αρμόδιες, αρχές των Συμβαλλομένων Κρατών καθορίζουν με αμοιβαία συμφωνία,
το τρόπο εφαρμογής αυτών των περιορισμών.

Η παρούσα παράγραφος δεν επηρεάζει τη φορολόγηση της εταιρείας όσον αφορά τα
κέρδη από τα οποία καταβάλλονται τα μερίσματα.

3. Ο όρος "μερίσματα", όπως χρησιμοποιείται σ' αυτό το Aρθρο, υποδηλώνει
εισόδημα από μετοχές, μετοχές. "επικαρπίας" ή δικαιώματα "επικαρπίας",
μετοχές μεταλλείων, ιδρυτικούς τίτλους ή άλλα δικαιώματα συμμετοχής σε κέρδη,
που δεν αποτελούν απαιτήσεις από χρέη, καθώς επίσης και εισόδημα από εταιρικά
δικαιώματα το οποίο υπόκειται στην ίδια φορολογική μεταχείριση με το εισόδημα
από μετοχές σύμφωνα με τους νόμους του Κράτους του οποίου είναι κάτοικος η
εταιρεία που διενεργεί τη διανομή εργασίες στο άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος, του
οποίου η εταιρία που καταβάλλει τα μερίσματα είναι κάτοικος, μέσω μόνιμης
εγκατάστασης που βρίσκεται σ' αυτό, ή παρέχει ανεξάρτητες προσωπικές
υπηρεσίες σ' αυτό το άλλο Κράτος μέσω καθορισμένης βάσης που βρίσκεται σ'
αυτό, και η συμμετοχή (holding) σε σχέση με την οποία καταβάλλονται τα
μερίσματα συνδέεται ουσιαστικά μ' αυτή τη μόνιμη εγκατάσταση ή την
καθορισμένη βάση. Σ' αυτή τη περίπτωση, έχουν εφαρμογή οι διατάξεις των
άρθρων 7 ή 14, ανάλογα με την περίπτωση.

5. Αν μια εταιρεία που είναι κάτοικος ενός Συμβαλλόμενού Κράτους
πραγματοποιεί κέρδη ή αποκτά εισόδημα στο άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος, αυτό το
άλλο Κράτος δεν μπορεί να επιβάλλει φόρο στα μερίσματα που καταβάλλονται από
την εταιρεία, εκτός αν αυτά τα μερίσματα καταβάλλονται σε κάτοικο αυτού του
άλλου Κράτους ή η συμμετοχή (holding) σε σχέση με την οποία καταβάλλονται τα
μερίσματα συνδέεται ουσιαστικά με μόνιμη εγκατάσταση ή καθορισμένη βάση που
βρίσκεται σ' αυτό το άλλο Κράτος, ούτε μπορεί να υπαγάγει τα μη διανεμόμενα
κέρδη σε φόρο επί μη διανεμόμενων κερδών, ακόμη και αν τα καταβαλλόμενα
μερίσματα ή τα μη διανεμόμενα κέρδη αποτελούνται εν όλω ή εν μέρει από κέρδη
ή εισοδήματα που προκύπτουν σ' αυτό το άλλο Κράτος.



Αρθρο 11

ΤΟΚΟΙ

1. Τόκοι που προκύπτουν σ' ένα Συμβαλλόμενο Κράτος και καταβάλλονται σε
κάτοικο του άλλου Συμβαλλόμενου Κράτους μπορούν να φορολογούνται σ' αυτό το
άλλο Κράτος.

2. Αυτοί οι τόκοι μπορούν, όμως επίσης να φορολογούνται στο Συμβαλλόμενο
Κράτος στο οποίο προκύπτουν και σύμφωνα με τους νόμους αυτού του Κράτους,
αλλά αν ο εισπράττων είναι ο δικαιούχος των τόκων ο φόρος που επιβάλλεται
κατ' αυτόν τον τρόπο δεν υπερβαίνει το 10% του ακαθάριστου ποσού των τόκων.
Οι αρμόδιες αρχές των Συμβαλλόμενων Κρατών καθορίζουν με αμοιβαία συμφωνία το
τρόπο εφαρμογής αυτού του περιορισμού.

3. Ο όρος "τόκοι", όπως χρησιμοποιείται σ' αυτό το Aρθρο υποδηλώνει εισόδημα
από απαιτήσεις από χρέη κάθε είδους, είτε εξασφαλίζονται με υποθήκη ή όχι
είτε παρέχουν ή όχι δικαίωμα συμμετοχής στα κέρδη του οφειλέτη, και
ιδιαίτερα, εισόδημα από κρατικά χρεόγραφα και εισόδημα από ομολογίες με ή
χωρίς ασφάλεια, περιλαμβανομένων των δώρων (premiums) και βραβείων που
συνεπάγονται τέτοιου είδους χρεόγραφα και ομολογίες καθώς επίσης και
οιοδήποτε εισόδημα που έχει την ίδια φορολογική μεταχείριση με εισόδημα από
τόκους σύμφωνα με τη φορολογική νομοθεσία του Συμβαλλόμενου Κράτους στο οποίο
προκύπτει το εν λόγω εισόδημα. Πρόστιμα για καθυστερημένη πληρωμή δεν
θεωρούνται ως τόκοι σύμφωνα με την έννοια αυτού του Aρθρου.

4. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 δεν έχουν εφαρμογή αν ο δικαιούχος,
των τόκων, που είναι κάτοικος του ενός Συμβαλλόμενου Κράτους, διεξάγει
εργασίες στο άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος στο οποίο προκύπτουν οι τόκοι, μέσω
μόνιμης εγκατάστασης σ' αυτό ή αν παρέχει στο άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος
ανεξάρτητες προσωπικές υπηρεσίες από καθορισμένη βάση που βρίσκεται σ' αυτό
και η απαίτηση χρέους σε σχέση με την οποία καταβάλλονται οι τόκοι συνδέεται
ουσιαστικά μ' αυτήν την μόνιμη εγκατάσταση ή την καθορισμένη βάση. Σ' αυτή
περίπτωση, έχουν εφαρμογή οι διατάξεις των άρθρων 7 ή 14, ανάλογα με την
περίπτωση.

5. Τόκοι θεωρούνται ότι προκύπτουν σ' ένα Συμβαλλόμενο Κράτος όταν ο
καταβάλλων είναι κάτοικος αυτού του Κράτους. Αν, όμως, το πρόσωπο που
καταβάλλει τους τόκους, ανεξάρτητα αν είναι ή όχι κάτοικος ενός Συμβαλλόμενου
Κράτους, έχει σε ένα Συμβαλλόμενο Κράτος μόνιμη εγκατάσταση ή καθορισμένη
βάση σε σχέση με την οποία προέκυψε η οφειλή για την οποία καταβάλλονται οι
τόκοι, και αυτοί οι τόκοι βαρύνουν αυτή τη μόνιμη εγκατάσταση ή την
καθορισμένη βάση, τότε αυτοί οι τόκοι θεωρούνται ότι προκύπτουν στο Κράτος
που βρίσκεται η μόνιμη εγκατάσταση ή η καθορισμένη βάση.

6. Σε περίπτωση που, λόγω ειδικής σχέσης μεταξύ του καταβάλλοντα και του
δικαιούχου ή μεταξύ αυτών και κάποιου άλλου προσώπου, το ποσό των τόκων,
λαμβανομένης υπόψη της απαίτησης από το χρέος για την οποία καταβάλλονται,
υπερβαίνει το ποσό το οποίο θα είχε συμφωνηθεί μεταξύ του καταβάλλοντα και
του δικαιούχου ελλείψει μιας τέτοιας σχέσης, οι διατάξεις αυτού του Aρθρου
έχουν εφαρμογή μόνο στο τελευταίο αναφερθέν ποσόν. Σ' αυτή τη περίπτωση, το
υπερβάλλον μέρος των πληρωμών φορολογείται σύμφωνα με τους νόμους του καθενός
Συμβαλλόμενου Κράτους, λαμβανομένων υπόψη και των λοιπών διατάξεων της
παρούσας Σύμβασης.



Αρθρο 12

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

1. Δικαιώματα που προκύπτουν σ' ένα Συμβαλλόμενο Κράτος και καταβάλλονται σε
κάτοικο του άλλου Συμβαλλόμενου Κράτους μπορούν να φορολογούνται σ' αυτό το
άλλο Κράτος.

2. Τέτοια δικαιώματα μπορούν όμως, επίσης να φορολογούνται στο Συμβαλλόμενο
Κράτος στο οποίο προκύπτουν και σύμφωνα με τους νόμους αυτού του Κράτους,
αλλά αν ο εισπράττων είναι δικαιούχος των δικαιωμάτων ο φόρος που επιβάλλεται
κατ' αυτόν τον τρόπο δεν υπερβαίνει το 8% του ακαθάριστου ποσού των
δικαιωμάτων. Οι αρμόδιες αρχές των Συμβαλλομένων Κρατών καθορίζουν με
αμοιβαία συμφωνία τον τρόπο εφαρμογής αυτού του περιορισμού.

3. Ο όρος "δικαιώματα", όπως χρησιμοποιείται σ' αυτό το Aρθρο σημαίνει
πληρωμές κάθε είδους που εισπράττονται ως αντάλλαγμα για τη χρήση ή το
δικαίωμα χρήσης, οποιουδήποτε δικαιώματος αναπαραγωγής, φιλολογικής,
καλλιτεχνικής ή επιστημονικής εργασίας, περιλαμβανομένων των κινηματογραφικών
ταινιών, και ταινιών ή μαγνητοταινιών για τηλεοπτικές ή ραδιοφωνικές
εκπομπές, οιασδήποτε ευρεσιτεχνίας, εμπορικού σήματος, σχεδίου ή προτύπου
μηχανολογικού σχεδίου, μυστικού τύπον ή διαδικασίας παραγωγής, ή για τη
χρήση, ή το δικαίωμα χρήσης, βιομηχανικού, εμπορικού ή επιστημονικού
εξοπλισμού ή για προγράμματα υπολογιστών ή για πληροφορίες που αφορούν σε
βιομηχανική, εμπορική ή επιστημονική εμπειρία.

4. Οι διατάξεις των άρθρων 1 και 2 δεν έχουν εφαρμογή αν ο δικαιούχος των
δικαιωμάτων, όντας κάτοικος ενός Συμβαλλόμενου Κράτους, διεξάγει εργασίες στο
άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος στο οποίο προκύπτουν τα δικαιώματα, μέσω μόνιμης
εγκατάστασης που βρίσκεται σ' αυτό, ή παρέχει σ' αυτό το άλλο Κράτος
ανεξάρτητες προσωπικές υπηρεσίες από καθορισμένη βάση που βρίσκεται σ' αυτό,
και το δικαίωμα ή η περιουσία σε σχέση με την οποία καταβάλλονται τα
δικαιώματα συνδέεται ουσιαστικά με αυτή τη μόνιμη εγκατάσταση ή την
καθορισμένη βάση. Σ' αυτή τη περίπτωση έχουν εφαρμογή οι διατάξεις των άρθρων
7 ή 14, ανάλογα με την περίπτωση.

5. δικαιώματα θεωρούνται ότι προκύπτουν σ' ένα Συμβαλλόμενο Κράτος αν ο
καταβάλλων είναι κάτοικος αυτού του Κράτους. Αν, όμως, το πρόσωπο που
καταβάλλει τους τόκους, ανεξάρτητα αν είναι ή όχι κάτοικος ενός Συμβαλλόμενου
Κράτους, έχει σ' ένα Συμβαλλόμενο Κράτος μόνιμη εγκατάσταση ή καθορισμένη
βάση σε σχέση με την οποία προέκυψε η υποχρέωση καταβολής των δικαιωμάτων και
τα δικαιώματα αυτά βαρύνουν τη μόνιμη εγκατάσταση ή την καθορισμένη βάση,
τότε τα εν λόγω δικαιώματα θεωρούνται ότι προκύπτουν στο Κράτος στο οποίο
βρίσκεται η μόνιμη εγκατάσταση ή η καθορισμένη βάση.

6. Σε περίπτωση που, λόγω ειδικής σχέσης μεταξύ του καταβάλλοντα και του
δικαιούχου ή μεταξύ αυτών των δύο και κάποιου άλλου προσώπου, το ποσόν των
δικαιωμάτων, λαμβανομένης υπόψη της χρήσης ή του δικαιώματος χρήσης ή των
πληροφοριών για τα οποία καταβάλλονται τα δικαιώματα, υπερβαίνει το ποσό το
οποίο θα είχε συμφωνηθεί μεταξύ του καταβάλλοντα και του δικαιούχου, ελλείψει
μιας τέτοιας σχέσης, οι διατάξεις του παρόντος Aρθρου έχουν εφαρμογή μόνο στο
τελευταίο αναφερθέν ποσόν. Σ' αυτή τη περίπτωση, το υπερβάλλον μέρος της
καταβολής φορολογείται σύμφωνα με τους νόμους του καθενός Συμβαλλόμενου
Κράτους, λαμβανομένων υπ' όψη και των λοιπών διατάξεων της παρούσας Σύμβασης.



Αρθρο 13

ΩΦΕΛΕΙΑ ΑΠΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

1. Ωφέλεια που αποκτάται από κάτοικο ενός Συμβαλλόμενου Κράτους από την
εκποίηση ακίνητης περιουσίας που αναφέρεται στο Aρθρο 6 και βρίσκεται στο
άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος μπορεί να φορολογείται σ' αυτό το άλλο Κράτος.

2. Ωφέλεια από την εκποίηση κινητής περιουσίας που αποτελεί τμήμα της
επαγγελματικής περιουσίας μιας μόνιμης εγκατάστασης που έχει μια επιχείρηση
ενός Συμβαλλόμενου Κράτους στο άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος ή κινητής περιουσίας
που ανήκει σε καθορισμένη βάση την οποία κάτοικος του ενός Συμβαλλόμενου
Κράτους διαθέτει στο άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος για τον σκοπό της παροχής
ανεξάρτητων προσωπικών υπηρεσιών, περιλαμβανομένης της ωφέλειας από την
εκποίηση μιας τέτοιας μόνιμης εγκατάστασης (μόνης ή με ολόκληρη την
επιχείρηση) ή τέτοιας καθορισμένης βάσης, μπορεί να φορολογείται σ' αυτό το
άλλο Κράτος.

3. Ωφέλεια από την εκποίηση πλοίων ή αεροσκαφών που εκτελούν διεθνείς
μεταφορές ή κινητής περιουσίας που συνδέεται με την εκμετάλλευση τέτοιων
πλοίων ή αεροσκαφών φορολογείται μόνο στο Συμβαλλόμενο Κράτος στο οποίο τα
κέρδη από την εκμετάλλευση των εν λόγω πλοίων ή αεροσκαφών φορολογούνται
σύμφωνα με τις διατάξεις του Aρθρου 8.

4. Ωφέλεια από την εκποίηση οποιασδήποτε περιουσίας εκτός από εκείνη που
αναφέρεται στις παραγράφους 1, 2 και 3, φορολογείται μόνο στο Συμβαλλόμενο
Κράτος στο οποίο είναι κάτοικος ο εκκοιών την περιουσία.



Aρθρο 14
Εφαρμογή

1. Η εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας εξαρτάται από την έγκριση και εφαρμογή
από τα εξαρτημένα ή συνδεδεμένα εδάφη των κρατών μελών που αναφέρονται στην
έκθεση του Συμβουλίου (Οικονομικά και Δημοσιονομικά Θέματα) προς το Ευρωπαϊκό
Συμβούλιο της Σάντα Μαρία ντα Φέιρα (Πορτογαλία) της 19ης και 20ής Ιουνίου
2000, καθώς και από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, το Μονακό, το
Λιχτενστάιν, την Ελβετία, και τον Aγιο Μαρίνο, αντίστοιχα, μέτρων που είναι
σύμφωνα ή ισοδύναμα με τα προβλεπόμενα στην οδηγία ή στην παρούσα συμφωνία,
και τα οποία προβλέπουν τις ίδιες ημερομηνίες εφαρμογής.

2. Τα συμβαλλόμενα μέρη αποφασίζουν, με κοινή συμφωνία, τουλάχιστον έξι
μήνες πριν από την ημερομηνία που αναφέρεται στην παράγραφο 6, κατά πόσον ο
όρος που τίθεται στην παράγραφο 1 πληρούται όσον αφορά τις ημερομηνίες
έναρξης ισχύος των σχετικών μέτρων στις ενδιαφερόμενες τρίτες χώρες και στα
εξαρτημένα ή συνδεδεμένα εδάφη. Εάν τα συμβαλλόμενα μέρη αποφασίσουν ότι δεν
πληρούται ο όρος, εγκρίνουν, με κοινή συμφωνία νέα ημερομηνία για τους
σκοπούς της παραγράφου 6.

3. Με την επιφύλαξη των θεσμικών ρυθμίσεων, το Πριγκιπάτο της Ανδόρας
εφαρμόζει την παρούσα συμφωνία από την ημερομηνία που προβλέπεται στην
παράγραφο 6 και κοινοποιεί το μέτρο αυτό στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

4. Η εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας ή μερών αυτής δύναται να ανασταλεί με
άμεση ισχύ από συμβαλλόμενο μέρος μέσω κοινοποίησης στα άλλα συμβαλλόμενα
μέρη εφόσον η οδηγία ή μέρος που αντιστοιχεί σε αυτήν παύει να ισχύει είτε
προσωρινά είτε μόνιμα, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο ή σε
περίπτωση που κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας αναστείλει την εφαρμογή
των οικείων μέτρων εκτέλεσης.

5. Κάθε συμβαλλόμενο μέρος δύναται επίσης να αναστείλει την εφαρμογή της
παρούσας συμφωνίας μέσω κοινοποίησης στα άλλα συμβαλλόμενα μέρη σε περίπτωση
που μία από τις πέντε προαναφερόμενες τρίτες χώρες (Ηνωμένες Πολιτείες της
Αμερικής, Μονακό, Λιχτενστάιν, Ελβετία και Aγιος Μαρίνος) ή ένα από τα
εξαρτημένα ή συνδεδεμένα εδάφη των κρατών μελών της Κοινότητας που
αναφέρονται στην παράγραφο 1 παύσουν στη συνέχεια να εφαρμόζουν μέτρα που
είναι πανομοιότυπα ή ισοδύναμα με τα προβλεπόμενα στην οδηγία. Η αναστολή της
εφαρμογής πραγματοποιείται το νωρίτερο δύο μήνες μετά την κοινοποίηση. Η
εφαρμογή της συμφωνίας αποκαθίσταται μόλις αποκατασταθούν και τα μέτρα.

6. Τα συμβαλλόμενα μέρη θεσπίζουν τις νομοθετικές, κανονιστικές και
διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για τη συμμόρφωσή τους με την
παρούσα συμφωνία το αργότερο την 1η Ιουλίου 2005.


Aρθρο 15
Υπογραφή, έναρξη ισχύος και καταγγελία

1. Η παρούσα συμφωνία πρέπει να επικυρωθεί ή να εγκριθεί από τα συμβαλλόμενα
μέρη σύμφωνα με τις εσωτερικές διαδικασίες τους. Τα συμβαλλόμενα μέρη
κοινοποιούν αμοιβαία την ολοκλήρωση των διαδικασιών αυτών. Η παρούσα συμφωνία
αρχίζει να ισχύει την πρώτη ημέρα του δεύτερου μήνα μετά την τελευταία
κοινοποίηση.

2. Κάθε συμβαλλόμενο μέρος δύναται να καταγγείλει την παρούσα συμφωνία με
κοινοποίηση προς το άλλο συμβαλλόμενο μέρος. Στην περίπτωση αυτή, η συμφωνία
παύει να εφαρμόζεται δώδεκα μήνες μετά την κοινοποίηση.


Aρθρο 16
Αιτήσεις και λογαριασμός κλεισίματος

1. Σε περίπτωση καταγγελίας της παρούσας συμφωνίας ή αναστολής της εφαρμογής
της, είτε πλήρως είτε εν μέρει, οι αιτήσεις των φυσικών προσώπων δεν
επηρεάζονται.

2. Στην περίπτωση αυτή, το Πριγκιπάτο της Ανδόρας καταρτίζει λογαριασμό
κλεισίματος πριν από το τέλος της περιόδου εφαρμογής της παρούσας συμφωνίας
και πραγματοποιεί τελική πληρωμή στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.


Aρθρο 17
Εδαφικό πεδίο εφαρμογής

Η παρούσα συμφωνία εφρμόζεται, αφενός, στα εδάφη στα οποία εφαρμόζεται η
συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, υπό τους όρους που προβλέπει
η εν λόγω συνθήκη και, αφετέρου, στο έδαφος του Πριγκιπάτου της Ανδόρας.


Aρθρο 18
Παραρτήματα

1. Τα δυο παραρτήματα, αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της συμφωνίας.

2. Ο κατάλογος των αρμόδιων αρχών που περιέχει το παράρτημα Ι μπορεί να
τροποποιηθεί με απλή κοινοποίηση προς το άλλο συμβαλλόμενο μέρος από το
Πριγκιπάτο της Ανδόρας όσον αφορά την αρχή που αναφέρεται στο στοιχείο α) του
εν λόγω παραρτήματος και από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα όσον αφορά τις άλλες
αρχές.

Ο κατάλογος των εξομοιούμενων οργανισμών που αναφέρονται στο παράρτημα II
δύναται να τροποποιηθεί με κοινή συμφωνία.


Aρθρο 19
Γλώσσες

1. Η παρούσα συμφωνία συντάσσεται σε δύο αντίτυπα στην αγγλική, γαλλική,
γερμανική, δανική, ελληνική, ισπανική, ιταλική, λεττονική, λιθουανική,
ουγγρική, ολλανδική, πολωνική, πορτογαλική, σλοβακική, σλοβένικη, σουηδική,
τσεχική, φινλανδική και καταλανική γλώσσα και όλα τα κείμενα, είναι εξίσου
αυθεντικά.

2. Η γνησιότητα του κειμένου στη μαλτέζικη γλώσσα θα βεβαιωθεί από τα
συμβαλλόμενα μέρη με βάση ανταλλαγή επιστολών. Το κείμενο αυτό θα είναι
εξίσου αυθεντικό με τις γλώσσες που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

ΣΕ ΠΙΣΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ, οι υπογράφοντες πληρεξούσιοι έθεσαν την υπογραφή
τους κάτω από την παρούσα συμφωνία.

"ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΝΤΑΙ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΓΓΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΝΑΖΗΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ
ΜΕ ΦΑΞ"


Aρθρο δεύτερο

Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της
Κυβερνήσεως και της Συμφωνίας που κυρώνεται από την 1η Ιουλίου 2005 και με
την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 14 και 15 αυτής.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και
την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 21 Ιουνίου 2005

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΡΟΛΟΣ ΓΡ. ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
Γ. ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Π. ΜΟΛΥΒΙΑΤΗΣ

Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους.

Αθήνα, 23 Ιουνίου 2005

Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ Α. ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ